Ik wist het (111)

Bedrijven en overheid tergen de personen of organisaties die achter de DDos-aanvallen zitten waarmee zij de afgelopen weken te maken hebben gekregen. De computercriminelen of computerfreaks worden bijna uitgedaagd verder te gaan dan zij nu reeds gaan. Woordvoerders van banken, bedrijven als KLM en overheden die te maken hebben gekregen met een cyberaanval waardoor hun hele computersystemen soms dagen maar soms slechts enkele uren niet functioneerden struikelen over elkaar om maar zo snel mogelijk naar buiten te brengen dat de aanvaller er niet in was geslaagd bij de persoonlijke informatie van de klanten of burgers te komen. Zij hadden de gegevens van de gebruikers niet gekraakt, gaven ze te kennen. Zij hadden niet gezien wat u of ik op de bank hebben staan en hadden ook niet gezien hoeveel kinderen u of ik hebben en waar we wonen. Of dat inderdaad de waarheid is moet iedereen maar geloven. Zeg echter tegen computerdeskundigen, legale of illegale dat maakt niet uit, nooit dat zij ergens niet in zijn geslaagd. Dat is olie op het vuur gooien. Het eerste waar zij zich op zullen richten is aantonen dat zij wel degelijk in staat zijn te doen waarvan iemand zegt dat zij dat niet kunnen. Ik durf er een flinke fles wijn op te zetten dat er op dit ogenblik computerfreaks hard aan het werk zijn om de wereld te laten zien wat zij allemaal kunnen.

Het zou mij dan ook niet verbazen dat binnen niet al te lange tijd na een DDos-aanval de persoonlijke gegeven van alle klanten van een bank op een site staan die voor iedereen toegankelijk is. De bank krijgt daarna een net mailtje met de tekst: ‘Wat kunnen wij nog meer niet?’ Waar ik trouwens een beetje moe van word zijn de verhalen die de wereld in worden gestuurd over wie er achter de DDos-aanvallen zit. Het doet me denken aan de tijd dat Duitsland nog was verdeeld in de DDR en West-Duitsland en Rusland een derde wereldoorlog aan het voorbereiden zou zijn volgen de ‘beschaafde’ wereld. Als er in die tijd ergens een file stond zaten de Russen er achter. Zij zouden zo het Westen willen destabiliseren. Nu zijn het Noord-Korea en China die het te verduren krijgen. Zij zijn het die achter de computercriminaliteit zitten. Complete onzin zeg ik; het kan evengoed een student aan een technisch hogere school in Overijssel zijn of een werkloze liefhebber van computerspelletjes die kan programmeren. Wat me ook irriteert is de arrogantie van bedrijven en overheden die tegen elkaar opbieden en bezweren dat hun computersystemen absoluut veilig zijn. Dat er dag en nacht wordt gewerkt aan een nog betere beveiliging. Dit zijn dezelfde instellingen die beweerden dat ons geld altijd absoluut veilig was op een bank. Er werd ons duidelijk gemaakt dat er voortdurend werd gewerkt aan het behalen van nog meer winst in ons belang. We hebben ervaren wat dat voor ons betekende. Laat men eerst maar eens in een woordenboek opzoeken wat het woord ‘absoluut’ betekent’.

door: Johan Winkelhorst